W kościele dominikanów znajdują się dwie ambony, które powstały w XVIII wieku. Dwie ambony i to naprzeciw siebie stanowią wyjątkowe zjawisko w kościołach. Niektórzy błędnie wyjaśniają ich istnienie tym, że były wykorzystywane do dysput religijnych z innowiercami lub przeznaczane na dyskusje podczas sejmików szlacheckich. Tak nie było.
Ambony były przeznaczone wyłącznie do celów liturgicznych, czyli do głoszenia kazań. O umieszczeniu dwóch ambon zdecydowały dwa powody: symetria i udogodnienie dla kaznodziejów – z prawej ambony wygłaszano kazania podczas mszy przy głównym ołtarzu, a z lewej ambony podczas mszy i nabożeństw odprawianych przy ołtarzu Matki Bożej Różańcowej (obok ambony).
