Codzienne życie literatów Warszawy i towarzyszące mu zabójstwa z miłości, pobicia z urażonej ambicji, orgie i nieślubne dzieci, zakazy cenzury i próby ich obejścia, słowem – to, o czym nie piszą podręczniki literatury.
Odkłamane sylwetki pisarzy, które czasem fałszowano – ze względów obyczajowych, towarzyskich czy politycznych. Szczególnie ucierpiało pokolenie pozytywistów, z których niezasłużenie uczyniono nudziarzy, z kolei do twórców Młodej Polski przylgnęło miano szaleńców.
Pięćdziesiąt lat historii Warszawy – od powstania styczniowego po wybuch I wojny światowej – miasta znaczącego, stolicy Rzeczypospolitej, sprowadzonej przez zaborcę do rzędu miasta gubernialnego na rosyjskiej prowincji. Przemiany cywilizacyjne w Warszawie, życie pisarzy pod zaborem rosyjskim, dokonania twórcze, sukcesy wydawnicze, skandale, romanse – to znajdziemy w książce „Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku”. Warto przeczytać!
Piotr Łopuszański, Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku, Wydawnictwo Prószyński i S-ka.
