Każdy z nas wybiera sobie życie, które pozwala nam się spełnić. Większość osób żyje w związkach inni decydują się pozostać w stanie wolnym, czyli żyć jako tzw. „single”. Jest jeszcze jedna droga, którą można wybrać, pozostając w stanie świeckim – to droga konsekracji na wyłączną służbę Bogu.
Stanu konsekrowanego nie należy mylić ze stanem duchownym. Osoby konsekrowane, w tym między innymi dziewice konsekrowane, żyją w stanie świeckim, wykonują codzienne czynności życiowe, chodzą do pracy. Jednak te kobiety nie posiadają męża ani partnera, a podczas specjalnej liturgii w kościele poślubiają Jezusa i poświęcają swoje życie Bogu.
Stan dziewic konsekrowanych sięga swoimi początkami pierwszych wieków chrześcijaństwa. Już wtedy istniał uroczysty rytuał, poprzez który wybrane kobiety stawały się mistycznie zaślubione Chrystusowi. Były one przeznaczane na służbę Kościołowi oraz zajmowały się prowadzeniem dzieł miłosierdzia.
– Obecnie w archidiecezji lubelskiej posługuje 6 dziewic konsekrowanych. Żyją w świecie, wykonują swoje zawody, jednocześnie mocno angażują się w życie diecezji i parafii. Do konsekracji dopuszcza się kobiety, które nigdy nie zawierały małżeństwa ani nie żyły publicznie w stanie przeciwnym czystości. Kościół musi rozeznać, czy dana osoba przez swój wiek, roztropność i obyczaje daje rękojmię, że wytrwa w czystości oraz w służbie Kościołowi i bliźnim – wyjaśnia ks. dr Adam Jaszcz, wicekanclerz Kurii Metropolitalnej w Lublinie.
Wszystko zaczyna się od pisemnego podania, które kandydatka na dziewicę konsekrowaną przedstawia księdzu arcybiskupowi.
– Przygotowanie trwa dwa lata i jest za nie odpowiedzialny wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego. Ostateczną decyzję o dopuszczeniu do konsekracji podejmuje arcybiskup, który przewodniczy uroczystej liturgii – zaznacza ks. Adam Jaszcz.
W całej Polsce żyje 307 dziewic konsekrowanych. Najwięcej jest ich w diecezji krakowskiej (43), gdańskiej (23) i warszawskiej (22). (jus)
